Ölüyor ak evde o
erkeklerin yıkını.
Döner durur yüz midilli.
Ölmüş binicileri.
Ürperen yıldızları altında
kandillerin,
menevişli eteği titriyor
bakır bacakları arasında.
Döner durur yüz midilli.
Ölmüş binicileri.
Uzun, incecik gölgeler
bulanık ufuktan gelir,
ve gitaranın mırıltısı
birdenbire kesilir.
Döner durur yüz midilli.
Ölmüş binicileri...
Sarı kulede
bir çan,
yas çalıyor.
Sarı rüzgârda
yayılıyor,
çan sesleri.
Sarı kulede
çan,
susuyor.
Rüzgâr gümüş biçimler yontuyor
tozda.
Usta okçularla,
dolu bir kuledir Sevilya.
Sevilya yaralamak için.
Kurtuba ölmek için.
Boylu düzenlere
pusu kuran kent,
dolambaçlar gibi
büker onları...
Ne sen, ne ben
hazır değiliz karşılaşmaya.
Kurtuba'nm çanları,
alacakaranlıkta.
Gırnata'da
tan çanları.
Bütün kızlar dinliyor sizi,
yaslı solea'ya ağlayan kızlar;
yazıdakiler, dağlılar,
bütün Endülüs'ün kızlan.
Dört yol ağızlarını ışıtan
etekleri rüzgârda
küçücük ayaklı
bütün İspanya kızları...
Ne sen, ne ben
hazır değiliz
karşılaşmaya.
Biliyorsun nedenini.
Öyle sevdim ki onu!
Bu izden git.
Ellerim
delinmiş
çivilerden.
Görmüyor musun nasıl...
Uzun hıçkırıklar
çıkıyor mağaradan.
(Kırmızı üstüne mor.)
Çingene uzak yerleri kuruyor.
(Yüksek kuleler, esrarlı adamlar.)
Yer yer kesilmiş sesinde
gözleri dalıp gider.
(Kırmızı üstüne kara.)
Mağara, kireç akı,
titriyor altın rengi içinde...
Kız karalar giyinmiş,
düşünüyor, dünya ne kadar küçük
ve yürek ne kadar geniş.
Karalar giyinmiş.
Düşünüyor iç çekişler, çığlıklar
nasıl da yitiyor rüzgârda.
Karalar giyinmiş.
Açık kalmış balkonundan
şafak vakti,
gökler dolmuş içeri.
Ay! Ay ay ay ay!
Giyinmiş, karalar giyinmiş!
Sokak ortasında kalmış ölü,
göğsüne hançer saplı,
kimseler onu tanımıyor.
Sokak feneri nasıl da titriyor,
anacağım!
Sokak feneri nasıl da titriyor!
Şafak söktü;
bu pırıl pırıl havada,
kimsecikler belirmedi,
açık kalmış gözlerinde...
Doğudan esen rüzgâr;
sokak feneri
ve yüreğe saplanmış bir hançer.
Gergin
bir yay gibi
titriyor sokak,
iri bir sinek gibi
titriyor.
Yüreğe saplanmış hançeri görüyorum
her yönden.